Tanıdım sizi aşık olduğum kadın sizdiniz,
Ve yine siz birgün beni kurşuna dizdiniz.
Bekledim sizi kulağım kapıda, ellerim duada,
Halbuki siz kalbime izinsiz girmiştiniz.
Saydım kaç yıl geçtiyse aradan,
Anlamsızmış anladım sonradan.
Bir kaç resim bana kalan, üç beş satır şarkı duyan,
Gitarından sesinden, hepsi sen.
Ölüm çözüm diye diye, geçer ömrüm bile bile,
Göçemem son defa görmeden.
Tanıdım sizi yüzünüzde yine o masum tebessüm,
Kalbimi onunla çaldınız, o gün bugün;
Bekledim sizi; kulağım kapıda, ellerim duada,
Ne bir ses, ne seda. Yalnızca suskun yüzüm
Offf Keremcem be… Bu nasıl bi şarkı sözü ya? “Kalbime izinsiz girmiştiniz” kısmına takıldım kaldım. Ne kadar da doğru, bazen öyle olmuyor mu? Bi anda hayatına giriyor, sonra da… Neyse. “Ölüm çözüm diye diye, geçer ömrüm bile bile” kısmı da ayrı bi koydu. Sanki benim içimden geçenleri yazmışlar. Bi de o “Tanıdım sizi yüzünüzde yine o masum tebessüm” kısmı… Ah be Keremcem ah. Ne diyim, iyi yazmışsın.