Nereye gitsem,
Hangi boylama sığınsam
Bir kentin kenar mahalleleri gözlerin
Ne kadar bulvarlara yerleştirsem de anılarımı..
Sensin, kendinden öte bir şeysin.
Bence biraz daha uzatmalısın saçlarını,
Bir yaprak fırtınasında usulca rakı içeyim.
Anladım,
Adı niye akşamsefası bu çiçeğin.
Vay be, ne kadar içten yazmış. “Kendinden öte bir şeysin” falan… Saçları uzatıp rakı içme kısmı da çok hoşuma gitti. Sanki böyle hüzünlü bir film sahnesi gibi. “Adı niye akşamsefası bu çiçeğin” de çok güzel bağlanmış. Kim bilir ne hissetti de yazdı bunları…