Tohumunda ayrılık varsa aşkın
Mahsulün gözyaşıdır
Benim gibi ağır ağır
Öder yürek cezasını
Susar yalan
Tohumunda ayrılık varsa aşkın
Mahsülün gözyaşıdır
Benim gibi ağır ağır
Ödersin zamanla geçer yaran
Yalan yalan yalan değil benim sevdam
Seni sonsuza kadar seveceğim
Yalan yalan yalan yalandı herşeyin
Seni sonsuza kadar affetmeyeceğim
Mevsimlerden sonbahardayım
Artık çok geç yağmurlardayım
Ben vazgeçtim yalnızlardayım
Seni affedemem
ŞİİR=POEM
Mevsimlerden sonbahardayım
Senin yüzünden
Dünyadaki herkes için herhangi birisin
Ama herhangi biri için dünyalara değersin
Ne yazık yüreğimde mahkumsun
Cezan ömür boyu sevilmek
Hemde sevildiğini hiç bir zaman bilmeden
Vay be, bayağı derinden yazmış. “Tohumunda ayrılık varsa aşkın” kısmı fena koydu. Sonbahar metaforu da cuk oturmuş. Şarkı sözü mü, şiir mi tam çözemedim ama duyguyu geçirdiği kesin. “Yalan yalan yalan değil benim sevdam” diye bağırası geliyor insanın. Affetmemesi de iyi olmuş, bazı şeyler affedilmez abi. ŞİİR=POEM yazmasına da koptum yalnız, sanki İngilizce bilmeyenler anlamayacak. 😀