Yiğit harmanları, yığınaklar,
Kurulmuş çetin dağlarında vatanların.
Dize getirilmiş haydutlar,
Hayınlar, amana gelmiş,
Yetim hakkı sorulmuş,
Hesap görülmüş.
Demdir bu…
Demdir,
Derya dibinde yangınlar,
Kan kesmiş ovalar üstünde Mayıs…
Uçmuş, bir kuştüyü hafifliğinde,
Çelik kadavrası korugan’ların.
Ölünmüş, canım, ölünmüş
Murad alınmış…
Vay be, Ahmed Arif yine konuşturmuş kalemini. “Yetim hakkı sorulmuş, hesap görülmüş” falan… Sert geldi biraz. Bi yandan da “Uçmuş, bir kuştüyü hafifliğinde, Çelik kadavrası korugan’ların” dizeleri ne kadar da tezat. Hem ölüm var, hem hafiflik. Garip bi his verdi okurken, içimde bi şeyler kıpırdadı sanki.