Ay ışığının altında
Yalnız bir ruh dolaşır
Soğuk ormanlarda
Hışırdayan ağaçlar arasında
Donuk gökyüzünün altında
Kayıp bir ruh dolaşır
Sessizce ağlar
Sinsi karanlıklara
Mezarların arasında
Bedensiz bir ruh dolaşır
Lanetlenmiş
Cehennem alevleriyle yanar
Yoğun sis arasında
Kimsesiz bir ruh dolaşır
Her an biraz daha ölen
Buz tutmuş güneşin gölgesinde
Soğuk rüzgarların arasında
Hayal kuran bir ruh dolaşır
Karlı dağlarda
Sonsuz patikalarda
Hapsedilmiş bir ruh dolaşır
Ebedi buzulun ortasında…
Vay arkadaş, ne karanlık bi’ hava! Sanki böyle gotik bi’ film müziği gibi olmuş. “Ebedi buzulun ortasında…” falan, içim üşüdü resmen. Bi’ yandan da bayağı epik geldi. Kim bilir, belki de metal grubuna söz yazarı arıyorlardır? Benlik değil ama, yetenekli birileri kesin bundan bi’ şeyler çıkarır.