Tess Gerritsen’in kalemiyle yazılmış olan “Ateşin Şarkısı,” yazarın en etkileyici bağımsız romanlarından biri olarak öne çıkıyor. Tanınmış Rizzoli ve Isles gizem serisi yazarı Gerritsen, bu kitapta gerilim, tarih ve aşkın büyüleyici bir karışımını sunarak okurları unutulmaz bir maceraya davet ediyor.
Roman, iki ayrı zaman diliminde çözülmeye başlıyor. İlk zaman diliminde, Roma’da bulunan bir antika dükkanında tuhaf bir müzik parçası keşfeden Julia’nın hikayesi anlatılıyor. İkinci zaman diliminde ise, İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalya’da yaşayan Lorenzo’nun hayatı ve mücadelesi okuyuculara aktarılıyor.
Julia, bu gizemli müziği kemanıyla çalmaya başladığında, müziğin kendiliğinden bir ruha sahip gibi olduğunu keşfeder. Bu inanılmaz yetenek, Julia’nın üç yaşındaki kızı Lily’yi düşündürücü eylemlere sürükler. Julia, müziğin geçmişini çözmek ve gerçeği aydınlatmak için güçlü bir aileyle karşı karşıya gelir.
Diğer taraftan Lorenzo, Yahudi bir müzisyen olarak yaşamını sürdürmektedir. Ancak İkinci Dünya Savaşı sırasında Naziler tarafından ele geçirilir ve bir toplama kampına gönderilir. Lorenzo, müziği aracılığıyla insanları bir araya getirerek kampta hayatta kalmaya çalışır.
Yazar, bu iki farklı hayatı ustaca birleştirir ve okurları tarihsel bir trajedi ile gerilim dolu bir macera içinde sürükler.
Kitaptan bazı unutulmaz alıntılar:
- “Etrafınızdaki insanların müzik ve edebiyatla ilgisiz olmasının yarattığı yalnızlık hissini anlayabilirim. Dünya bazen deliliğe sürükleniyor, savaş barbarları iktidara getiriyor.”
- “Yeni doğan bebekler, gelecekte ne olacaklarını bilemediğiniz boş bir sayfa gibidir.”
- “Eğer nereye gittiğinizi göremiyorsanız ve varacağınız yeri bile bilmiyorsanız, zaman sonsuz gibi görünebilir.”
- “Mevsimler, tarlalarda kaç kişinin yaşamını yitirdiğine aldırmaz; çiçekler açacaksa açarlar.”
- “İnanmak zorundayım, çünkü umutsuzlukla yaşamak mümkün değil ve ben umutsuzluk olmadan varlığımı sürdüremem.”
- “Dünyada kendi çocuğumun kokusu kadar tatlı bir şey yok. Her bir hücresini içime çekmek, onunla tekrar bir olmak istiyorum.”
- “Uykuda olmalarının nedeni taş kalpli olmaları değil, çaresizlik karşısında sükunete ulaşmış olmalarıydı; insan, her şeye, işkence çekenlerin çığlıklarına bile katlanmanın bir yolunu bulurdu.”
