Kimse istemez canım
en iyi halimde bile
yaramı sarmak için
kimse istemez canım
Gece çökerken aynı rüyaya geri dönüyorum.
Önümde duran bir aziz siyah bir bez tutuyor.
Bu ses beni denizden çağırıyor.
Şansım kalmadı, benim için kurtuluş yok.
Kimse bebeğimi istemiyor, kimse acımı istemiyor.
Gözyaşları tarafından taşınmak, benim için teslim olmak.
Kimse bebeğimi istemiyor, kimse acımı istemiyor.
Yastığımda huzurum yok, kötü rüyalar görüyorum.
Geçen yazdan önce değil, dünyanın sonundan önce değil, kaderim lanetlendi.
Bu ruhun evi yok, bu ruhun tonu yok,
kara kum tepeleri denizimi yakıyor.
Benim denizim, benim denizim.
Benim denizim, benim denizim.
Benim denizim, benim denizim.
Benim denizim, benim denizim.
Geçen yazdan önce değil, dünyanın sonundan önce değil, kaderim lanetlendi.
Benim denizim, benim denizim.
Benim Denizim.
Kimse istemez canım
en iyi halimde bile
yaramı sarmak için
kimse istemez canım
