Bir kader ki gözlerinde yazıp silmişim aşkı
Bilmeliydim boşa inat sana teslim hayat
Unutursun onu da herşey gibi geçip gider zamanla
Kalır yüzü, kalır izi anılardan sana
Dilediğin kadar acıt canını
İstersen vur kır geç
Sende bu aşk bitmiyor, geçmez
Bir kalp kaç kere kırılır
Bir gül solar kaç kere
İnan alıştı buna yürek
Körü körüne ölüyorum
Bu aşkla yürüyorum hala uçurumlara
Senin için yaşanan bu hayat esaret
Körü körüne sevişir mi yürek yeniden
Bir günah gibi gelir erken
İkimize gereken tek şey cesaret
Bir yalan ki dile gelirken
Acı verirmiş hep kalbe
Savuruyor hayat, bize inat
Asla sitem etme
Unutursun onu da herşey gibi
Geçip gider zamanla
Kalır yüzü, kalır izi anılardan sana
Dilediğin kadar acıt canını
İstersen vur kır geç
Sende bu aşk bitmiyor, geçmez
Bir kalp kaç kere kırılır
Bir gül solar kaç kere
İnan alıştı buna yürek
Körü körüne ölüyorum
Bu aşkla yürüyorum hala uçurumlara
Senin için yaşanan bu hayat esaret
Körü körüne sevişir mi yürek yeniden
Bir günah gibi gelir erken
İkimize gereken tek şey cesaret
Körü körüne ölüyorum
Bu aşkla yürüyorum hala uçurumlara
Senin için yaşanan bu hayat esaret
Körü körüne sevişir mi yürek yeniden
Bir günah gibi gelir erken
İkimize gereken tek şey cesaret
Yahu bu sözler… Sanki içimden geçenleri biri alıp kağıda dökmüş gibi. “Körü körüne” lafı tam da hissettiğim şey. O kadar acı çekiyorum, biliyorum olmayacak ama yine de bırakamıyorum. Uçurumlara yürüyorum resmen. “Bir kalp kaç kere kırılır” kısmı… İşte o benim hayatım. Alışmışım artık kırılmaya galiba. Ne bileyim, dinleyince içim bir tuhaf oldu. Sanki biri omzuma dokundu da “yalnız değilsin” dedi gibi.