Aramıza girmiş dağlar, denizler
Gelemem di yorum öf öf,
Sen gel diyorsun
Kar yağmış yollara, örtülmüş izler
Bulamam diyorum öf öf…
Sen bul diyorsun
Sanma bu sevgimiz sence yaygara
Ne dertler bıraktın öf öf, hep sıra sıra
Sen yoksun ya böyle ıssız Ankara
Sensiz Ankara
Duramam diyorum öf öf…
Sen dur diyorsun
Kızıltuğ’um baharı mı, yazı mı
Hangi kalem yazmış öf öf, benim yazımı
Dert ortağım olan dertli sazımı
Çalamam diyorum öf öf
Sen çal diyorsun….
Offf Cem Adrian ya, yine yapmış yapacağını. “Sen gel diyorsun” diye diye içimi sızlattı resmen. Sanki benim içimden geçenleri yazmış. Dağlar denizler falan, aynen öyle işte. Ankara’nın ıssızlığı da cabası. Sanki o yokken şehir de eksik gibi. “Çalamam diyom, sen çal diyorsun” kısmı… Oyyy, tam kalbimden vurdu. Sanki bir şeyler eksik ama o tamamlayacakmış gibi. Ne bileyim, garip oldum dinlerken.