bi gün oturduk. nasıldı biliyor musun? böyle oturduk çok da güzel ortamımız var, bi arkadaş dedi ki geldi dedi ki “çok güzel keyfimiz var” ooooo. tam kapı çaldı. nişantaşındayız biliyor musun? böyle çokta böyle göbek bir yerdeyiz, evdeyiz, şekiliz böyle, heee tabi. ondan sonra kapının birisi çaldı. gra-grantuvalet böyle, böyle beyefendi. biz şimdi şeyiz ya biraz paçozuz falan. herkes böyle ayağa kalktı. bende misafirim. eee eeherkes “tabi eyvallah” dedik, önümüzü kapattık falan. adam kalktı geldi, oturdu. e şeylerimizi içtik. bir daha içtik. adam bize dedi ki “ya” dedi, “bunları mı içiyosunuz?” dedi ya ayyynen bak “siz bunları mı içiyorsunuz?” dedi. “ben” dedi “bekleyin” dedi “atın bunları” dedi ya. “gerek yok” dedi biliyon mu?”gerek yok, gerek yok” dedi “ben” dedi “biraz sonra size gelicem.” dedi. bizde kafamız da güzel, nası güzel, o kadar güzel ki, o kadar güzel ki. nasıl böyle. adam çıktı gitti. bizde bekliyoruz ki adam nası gelicek. ama bizim kafamız nası güzel biliyor musun? o biçim, o kadar güzel. bak. o ka- başkan bi dinletsene aaaa bak bak bak bak bak bizim de kafamız nası güzel biliyon mu. adam da dedi ki. yaa adam adam bize çıktı gitti mi, çıktı gitti. bizde dedik ki ulan dedi bu adam dedik ne içiyor acaba. çü bizim kafamız çünkü çok güzel biliyo musun? bizi bekliyoruz hala adam gelicek dedi ki “ben size güzelliği getiricek falan” diye. aradan yarım saat geçti kapının zili çaldı mı? çaldı. zınk. adam kapıyı açtı, biz zili açtık. bizde bekliyoruz adam getiricek. güzel bi şeyler getirsin diye. adam ne dese bize. “ayakkabılarımı burada unutmuşum.” dedi. yarım saat yal- yalın ayak gezmiş. bizde bekliyoruz yani kamili.
