Anasayfa»Alıntı»20 Sahilde Kafka Alıntısı (Haruki Murakami)

20 Sahilde Kafka Alıntısı (Haruki Murakami)

  1. İnsan kendisinin eksik bir parçasını bulmak umuduyla âşık olur.
  2. Senin, şu koskoca dünyada kendinden başka güvenebileceğin kimsen yok.
  3. Aşk dediğin, dünyayı yeniden inşa etmek demektir. O yüzden, insana her şeyi yaptırabilir.
  4. Anılar, insanın vücudunu içten içe ısıtan şeylerdir. Fakat aynı zamanda insanın içini lime lime de edebilirler.
  5. Şöyle bir düşünüyorum da, en son ne zaman güldüğümü hatırlamıyordum. Hatta gülümsememiştim bile. Ne başkalarına karşı ne de kendime.
  6. Beni anımsamanı istiyorum. Yalnızca senin anımsaman yeter. Başkalarının unutması hiç umurumda değil.
  7. Yalnızdım. Tek başına değildim ama müthiş yalnızdım.
  8. Bizim ego veya bilinç olarak adlandırdığımız şeyler, buz dağları gibi, kütlelerinin büyük kısmını karanlıkta gizliyorlar.
  9. Yalnızdım. Tek başına değildim ama müthiş yalnızdım.
  10. Etrafıma ördüğümü sandığım yüksek duvarların, kağıttan kuleler gibi çöküverdiği de oldu… Duvarlarım ben farkında olmadan yok olmuş, ben de dünyanın ortasında çırılçıplak kalakalmıştım sanki.
  11. Neden, birini çok sevmek, aynı zamanda o insanı derinden yaralamakla aynı olsun ki? Yani eğer öyleyse, birini çok sevmenin ne anlamı var ki?
  12. Sanki bir şeyleri güçlü bir arzuyla istediğin halde, aynı zamanda o şeylerden de kaçıyor gibisin.
  13. İnsan kaderini değil kader insanı seçer.
  14. Haddinden uzun düşünmek, hiç düşünmemiş olmaktan farksızdır.
  15. Mutluluğun tek bir türü vardır, ama mutsuzluk bin bir şekilde ve büyüklükte gelebilir.
  16. Artık kendi dünyamızda olmayan insanlara âşıktık.
  17. Onun dudaklarındaki gülümsemeye bakarken bile, yüreğinin geçip geldiği mutlu yolu izleyebilmek mümkündü. Ateşböceğinin karanlıkta çizdiği ışığın izinin, insanın gözlerinde kalması gibi.
  18. Rüzgâr eser. Hırçın rüzgârlar da vardır, insanın ruhunu okşayan rüzgârlar da. Fakat tüm rüzgârlar, gün gelir yitip gider. Rüzgâr cisim değildir. Havanın yer değiştirmesine verilen genel bir addır yalnızca. Kulak ver, bu metaforu anlamaya çalış.
  19. Benim aradığım güç, yenmek ya da en azından yenilmemek için lazım olacak bir güç değil. Dışarıdan gelecek etkileri kesmeye yarayacak bir güç de değil. İstediğim, dışarıdan gelen gücü karşılayıp ona dayanmayı sağlayacak bir güç. Haksızlık, şanssızlık, üzüntüler, yanlış anlamalar anlayışsızlıklar… Böyle şeylere sessizce direnmemi sağlayacak bir güç.
  20. İçimde büyük bir boşluk var. o boşluk yavaş yavaş genişleyerek içimde kalan her şeyi yiyip bitiriyor. kendi varlığımı gitgide anlayamaz hale geliyorum. gerçekten çaresizim. bir yönüm yok, gökyüzü yok, yeryüzü yok.